![]() |
1- حضرت امام علی (علیه السّلام) همواره این درس را به پیروان خود می داد که لازم است هر انسانی در باطن خود نسبت به مردم دارای دو احساس باشد: یکی احتیاج به آنها و دیگری بی نیازی از آنها. احساس احتیاج را با سخنان نرم و روی گشاده ی خود آشکار کند، و بی نیازی خویش را به وسیله ی اجتناب از زبونی و حفظ شرافت شخصی خود ظاهر سازد.
منبع: کافی جلد 2 ص 149
2- حضرت امام علی (علیه السّلام) می فرمودند: اولین ظهور ایمان در قلب آدمی روشنایی کوچک و محدودی است ولی در پرتو اعمال شایسته و در اثر تکرار کارهای پسندیده رفته رفته آن فروغ کوچک، بزرگ می شود و سرانجام، شعاع نورانیش آنقدر وسیع می گردد که همه ی قلب را فرا می گیرد و تمام ضمیر باطن را روشن و منور می کند.
منبع: محجة البیضاء،ج1،ص277
3- حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: فساد ظاهر ناشی از فاسد بودن باطن است و کسی که سرشت و باطن خویش را اصلاح کند، خداوند ظاهر او را اصلاح خواهد نمود.
منبع: عبدالرزاق گیلانی: مصباح الشّریعه، ترجمه جلال الدین اُرموی،ص446. نهج البلاغه،خ154

نظرات شما عزیزان:

